2017 – Het geconstructueerde zijn van Biewenga

HET GECONSTRUEERDE ZIJN VAN BIEWENGA

Er is alleen ruimte en stilte. Ogenschijnlijk gebeurt er niets in het werk van Wim Biewenga. Maar dat is gezichtsbedrog, een optische illusie. Want er is beroering onder het waarneembare vlak en tussen de getrokken lijnen. Het niets is schijn, er valt van alles te zien. Er is onrust in de verwerking van verf, de huid verbergt aantekeningen van eerdere gedachten. Biewenga’s constructies verlangen een keurige afwerking, het netjes binnen en langs de lijntjes kleuren, maar krijgt deze niet en nergens toegemeten. Gelukkig maar! Het blijft daardoor handwerk – spontaan en levendig. 

De gespeelde stilte van Wim Biewenga hangt langs de gemaakte ruimte van Galerie Hoogenbosch. In getoonde schetsen is te zien hoe de schilder tot zijn beelden komt. Met ongekleurde denklijnen zet de tekening zich op. De kunstenaar bereidt zijn schepping onvast voor. Het is nog een gedachte, de ingeving. Het krijgt pas de bezieling op doek of in hout, dan is er de vaste hand en de scherpe toets. 

Op doek en paneel lijkt het beheerste vlak en de onbewogen lijn geen uitgangspunt te hebben en nergens een doel te kennen. In maaksels van hout krijgt de statische vorm beweging. Het beeld van Biewenga is een uitsnede in het grote geheel van de omgeving. Een detaillering die op grote schaal ongezien blijft. De schilder deelt zijn werk in en bouwt het op zoals een architect een gebouw schetst of een stratenplan uittekent. 

Hoewel er enkel vlakken zijn waar eens een lijn de zichtbaarheid versterkt, vervlakt de beeltenis nergens. De compositie blijft interessant, ook al wordt het beeld almaar meer abstract. Hoever kun je gaan, vraag ik me af, tot er nauwelijks meer iets te kijken rest maar de ontroering stand houdt. Ruimte en stilte. Biewenga’s kunst is een geconstrueerd niet zijn van wat het zijn kan zijn. En is. Je went aan vormen en denkt daardoor in beelden herkenbare situaties te zien. Maar Biewenga haalt nu juist deze herkenning uit die gewenning van het dagelijkse kijken. Hij gaat eraan voorbij. Het detail krijgt bij hem een nieuwe betekenis.  Galerie Hoogenbosch. GorredijkTot en met 19 november 2017

 

Uit Kunststukjes,  blog. Jurjen K. van der Hoek