Uitgelicht uit recensie expositie Jan van Hoof :
In de schilderijen van Wim Biewenga blijft de zoektocht, waarin gezocht, geschoven en veranderd wordt, zichtbaar. Soms lijkt het relatie te hebben met de realiteit. en inderdaad, Wim Biewenga heeft als uitgangspunt vaak de werkelijkheid. Hij kijkt naar de wereld om hem heen en herkent het samenspel van lijnen en vlakken en formuleert die indrukken op een abstracte wijze. En soms zijn die associaties in zijn werk nog zichtbaar, Ook al leiden ze een eigen leven. Het is nooit een pasklaar beeld, het stijgt boven de gedachte uit. Daardoor wordt de kijker uitgenodigd, om niet zonder meer het beeld in de werkelijkheid te plaatsen. Het blijft zijn eigen verhaal vertellen, maar door ervoor open te staan en het toe te laten, wordt het ook een verhaal van de kijker zelf.
Eenzelfde aspect herkent men in de constructies, opgebouwd uit ogenschijnlijk waardeloos materiaal, speelse objecten, die de derde dimensie opzoeken. Zijn tekeningen lijken bijna gedachteloos op papier gezet, en geven op subtiele wijze zijn manier van kijken en werken weer.